Wywiad z Angeliką Lichotą

 

Angelika Lichota: Mam nadzieję że masz świadomość że to nie jest łatwe pytanie bo komu naturalnie przychodzi opowiadanie o sobie samym? Przydałoby się powiedzieć coś miłego - jeśli ktoś ma to czytać, z drugiej strony szczerze - jeśli ktoś ma Cię naprawdę poznać i przede wszystkim krótko - żeby nie zanudzić a wręcz zachęcić do dalszego obserwowania. Jestem Angelika i jestem różna, jak każdy z nas. Raz jestem beztroska, uśmiechnięta i płynę wraz z muzyką, raz jestem bardzo sroga, wymagająca i przedsiębiorcza, oh ! Mam też trzecie ja, wiecznie zestresowana i w biegu. Jestem jak ćma o jasno określonym celu dotarcia do światła i robiąca to i tylko to, za wszelką cenę a mimo to obijająca się o wszystko w okół nie potrafiąca dotrzeć w linii prostej do oazy

 

Skończyłam szkołę plastyczną po której trafiłam do poligrafii, bliżej określając drukarni. Pracowałam 10 lat w tej branży i było to spełnienie moich marzeń mimo że nigdy ich mocno nie kategoryzowałam. Byłam szczęśliwa z każdego stanowiska jakie było mi dane sprawować a miałam ich naprawdę wiele. Gdy osiągałam sukcesy i czułam że już więcej się nie nauczę, szłam dalej zaczynając od nowa i od nowa i tak w kółko. Zawsze byłam pracoholikiem, praca była moja pracą, moim hobby i miłością stawianą niemalże na pierwszym miejscu. Przyszedł covid przypominający mi o tym że kiedyś malowałam. Umierałam w domu z nudów ale nie chciało mi się wracać do tworzenia, do kolejnych zawodów że nikt nie kupi. Mój mężczyzna nie patrząc na moje humorki kupił mi sztalugę, rodzina płótna i farby. Tak to się zaczęło. Hobby szybko przerodziło się w możliwość zarobku, na początku sprzedaż szła po kosztach ponieważ głównie zależało mi na tym aby mieć pieniążki na kolejne materiały, nie potrzebowałam nic więcej. Jak to ja, zaczęłam się ucząc i szybko chłonąć nowe doświadczenia i marzyć, że może kiedyś będę miała swoją pracownię...aczkolwiek wydawało mi się to tak śmieszne i tak nie realne że nie wiem czy kiedykolwiek powiedziałam to na głos. 

Poznałam pracę z żywicą, zakochałam się troszkę i wpadłam na pomysł wykonywania stolików. Techniczny aspekt opracował mój luby, kreatywność została po mojej stronie i tak wykonałam prawie dwa lata temu pierwszy stolik. Jeśli chciałam robić ich więcej - MUSIAŁAM znaleźć pracownię. Zrobiłam biznes plan i pożyczyłam pieniądze, stało się, sądziłam że to koniec moich problemów, nic bardziej mylnego.

Etat plus pracownia, przynajmniej 14 h dziennie, 7 dni w tygodniu. Stałam się tak styrana, tak zniechęcona do życia, nerwowa, nie fajna, zmęczona a przede wszystkim zwariowana psychicznie...musiałam podjąć decyzję. I już naprawdę w dupie za przeproszeniem wszystko już miałam, napisałam wypowiedzenie, odetchnęłam. To była najlepsza decyzja w moim życiu. Czy wszystkie problemy minęły? TAK a na ich miejsce pojawiła się masa innych - zakończę krótkim, JESTEM SZCZĘŚLIWA.

 

Ten świat jest teraz maksymalnie nastawiony na sztukę i rękodzieło, czegoś takiego jeszcze nie było. Sztuka staje się użytkowa, sztuka staje się standardem w domu, sztuka już nie jest czymś nie osiągalnym czy zbyt drogim aby nie było stać na nią Kowalskiego i to jest piękne.

 

 

Gdy kolejne katastrofy ludzkie przychodziły na świat - nikt z nas nie wiedział jak się zachować i jak powinno się zachowywać. Niektóre firmy rezygnowały z sprzedaży, niektóre nie potrafiły z uśmiechem na twarzy opowiadać o swoich pracach i mi też było trudno, każdemu było. Przyszedł dzień w którym miałam organizować warsztaty i się zawahałam. Niepotrzebnie, po warsztatach uczestnicy dziękowali że mieli okazję oderwać się chociaż na chwilę od swoich zmartwień i strachu. Mogli zagłębić się w wir kolorów gdy ten świat posmutniał i mogli być szczęśliwi, uśmiechać się bez bycia ocenianym. Myślę że tu nie trzeba nic więcej dodawać.

 

Zanim trafiłam do Was przeszłam długą drogę poszukiwań jakościowych materiałów do moich obrazów. Znalazłam je u Was ale skłamałabym gdybym nie powiedziała o tym że u Was najbardziej szanuję terminowość, powtarzalność w jakości i przede wszystkim Kontakt i dbałość o klienta. W tych czasach to wcale nie jest takie oczywiste. Uwielbiam Wasza firmę, uwielbiam Ciebie jako osobę i życzę Wam samych sukcesów.